نوع فایل : Word

تعداد صفحات: 28 

مقدمه:

امروزه روش های اندازه گیری COD در آزمایشگاه به روش های مختلفی وجود دارد که براساس شرایط موجود و اهمیت در وقت و صحت نتایج آزمایش بر مبنای استانداردهای مختلف مانند DN,BR,ASTM ... می باشد، که در این جا به روش تعین COD بر مبنای استاندارد ASTM اشاره می گردد.

به طور کلی، هدف از تعیین مقدار COD در آب ها و پساب ها محاسبه مقدار اکسیژن شرکت کننده در واکنش های شیمیایی می باشد.

از روش های مهم می توان:

1- روش آزمایشگاهی A که به: Macro COD by Reflax digestion and titsation

2- روش آزمایشگاهی B که به: Macro COD by Seald digestion and Spectrometry

موسوم است نام برد. در این دو روش به کارگیری واکنشگرها در تعیین میزان COD تا مقدار 800mg/li محدود می باشد که برای غلظت های بالاتر می بایست نمونه را رقیق کرد.

براساس یک قانون کلی، نتایج آزمایش های COD در حضور یون CL^- با غلظت بالاتر از 1000mg/li درست نمی باشد، در هر دو روش فوق (A,B) برای آب دریا و آب شور قابل کاربرد نمی باشد. اصول کلی آزمایش برای روش های B,A به شرح زیر می باشد.

بیشتر ترکیبات آلی اکسید شونده در آب به وسیله محلول استاندارد دی کرومات پتاسیم در محلول 50% سولفوریک اسیداکسید می شوند. تعیین مقدار COD در روش A بر اساس میزان مصرف دی کرمات و روش B براساس میزان تبدیل کرم +6 به کرم +3 می باشد. لازم به ذکر است سولفات نقره به عنوان کاتالیست در واکنش اکسیداسیون ترکیبات آلی عمل می نماید و ضمناٌ در صورتی که مواد آلی فرار در نمونه کم باشد از ورش B، استفاده می گردد.

اگر میزان یون CL^- کلراید تا 1000mg/li باشد با اضافه کردن سولفات جیوه با تشکیل یک کمپلکس محلول به صورت کلرید جیوه به محلول شکل پایداری خواهد داد. اگر میزان یون کلراید CL^- در نمونه از این حد بالاتر باشد تعیین COD به روش A امکان پذیر نمی باشد.

واکنش شیمیایی اکسیداسیون به وسیله دی کرومات با پتاسیم اسید فتالات به شرح زیر می باشد:

یعنی از هر 10mol مول پتاسیم دی کرومات قدرت اکسیدکنندگی برای 15mol مول اکسژن دارد یعنی:

میزان COD تئوری پتاسیم فتالات معادل 10175 گرم اکسژن به ازاء هر گرم پتاسیم اسید فتالات است.

از مهمترین موضوعات این دو روش ایجاد مزاحمت ها و چگونگی رفع آن است.

مول کلراید در هر دو روش از یون های اکسید شده به وسیله دی کرومات در محلول اسیدی است.